بررسی سیستم های آنتی اکسیدان آنزیمی و غیرآنزیمی در کوکسیدیوز تجربی بز

بیماری کوکسیدیوز در بز، یکی از عفونت های مهم و متداول تک یاخته ای با گسترش جهانی میباشد که در نتیجه آلودگی با انگل های جنس ایمریا ایجاد می شود. این بیماری از دیرباز به عنوان یکی از مشکلات مهم سیستم های صنعتی و سنتی پرورش مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. تحقیق حاضر به منظور مطالعه و ارزیابی پاسخ سیستم های آنتی اکسیدان آنزیمی و غیرآنزیمی در آلودگی تجربی به کوکسیدیوز در بز طراحی شد. به این منظور، تعداد 20 بزغاله تازه متولد شده از یک گله غیرآلوده انتخاب شدند. 10 رأس از بزغاله ها با اُاُسیست های عفونی گونه های بیماریزا (شامل ایمریا کاپرینا، ایمریا نیناکول یاکیمووه و ایمریا آرلوینگی) آلوده شدند و 10 رأس دیگر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. از تمامی بزغاله های هر دو گروه به ترتیب در روزهای صفر (پیش از آلودگی)، 3، 7، 14، 21، 28 و 35 پس از ایجاد آلودگی خونگیری به عمل آمد و پارامترهای مربوط به سیستم های آنتی اکسیدان آنزیمی و غیرآنزیمی در خون میزبانها اندازه گیری شد. نتایج این مطالعه نشان داد که کوکسیدیوز در بز می تواند موجب ایجاد نقص در سیستم های آنتی اکسیدان بدن میزبان شود به گونه ای که کاهش معنی دار آنزیم های آنتی اکسیدان (شامل سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوکز-6- فسفات دهیدروژناز، گلوتاتیون ردوکتاز و کاتالاز) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی خون، افزایش چشمگیر در میزان پراکسیداسیون چربی، هموسیستئین تام پلاسما و سطح سرولوپلاسمین سرم و همچنین کاهش قابل توجه در غلظت سرمی عناصر کمیاب دارای خاصیت آنتی اکسیدان (شامل مس، روی، آهن، منگنز و سلنیوم) در بزغاله های بیمار می تواند نشان دهنده ایجاد آسیب اکسیداتیو در آنها باشد. تغییرات ذکر شده از روز هفتم پس از آلودگی ایجاد و در روزهای 14 تا 21 پس از آلودگی با شدت بیشتری مشاهده شد. این نتایج نشان می دهند که بیماری کوکسیدیوز در بز می تواند موجب تولید مقادیر زیاد رادیکال های آزاد و در نتیجه استرس اکسیداتیو در بدن میزبان شود. همچنین به نظر می رسد که آسیب های اکسیداتیو ایجاد شده می توانند در روند بیماریزایی انگل های جنس ایمریا نقش قابل توجهی را ایفا نمایند.